Generieke naam:
Hydroxychloroquinesulfaat.

Sterkte:
200 mg.

Toediening:
dragees.

Toepassing:

Reumatoïde arthritis-lupus erythematosus-lupus erythematosus discoïdes-fotodermatosen en de therapie en profylaxe van malaria.

Werking:

Hydroxychloroquinesulfaat behoort tot de anti-malaria middelen, waarvan bekend is dat ze een groot aantal biochemische en immunologische effecten hebben, maar waarvan het werkingsmechanisme nog onbekend is.
De anti-malaria middelen hebben enige werking overeenkomstig die van andere anti-inflammatoire middelen en anti-rheumatica, inclusief de stabilisatie van het lysosomale membraan en remming van prostaglandines.

Contra indicatie:

Van Planquenil is bekend dat het in de lever concentreert, vandaar dat voorzichtigheid in acht genomen dient te worden bij patiënten met leverziekten of zij die andere geneesmiddelen gebruiken waarvan bekend is dat ze de lever kunnen beschadigen.
Het dient met voorzichtigheid gegeven te worden aan alle patiënten met ernstige gastro-intestinale, neurologische of bloed-aandoeningen of met psoriasis.
Niet toepassen bij myasthenia gravis en reninitis pigmentosa.

Interactie:

Er zijn aanwijzingen dat de 4-amonochinolines farmacologisch onverenigbaar zijn met mono amino oxidase remmers.

Zwangerschap:

Over het gebruik van deze stof tijdens de zwangerschap bestaan onvoldoende gegevens om de mogelijke schadelijkheid te beoordelen.
Over de effecten in de dierproef bestaan onvoldoende gegevens om de mogelijke schadelijkheid te beoordelen.
Het gebruik van Plaquenil tijdens de zwangerschap dient vermeden te worden met uitzondering van malaria-profylaxe, waar de noodzaak tegen de mogelijke risiko's afgewogen moet worden.
Bij zwangerschap slechts gebruiken na overleg met uw arts.

Samenstelling:

De werkzame component van Plaquenil is hydroxychloroquinesulfaat.
Elke dragee bevat 200 mg.

Dosering:

Reumatoïde arthritis:

Een juiste aanvangsdosis is 400 mg per dag, bij voorkeur in te nemen na de maaltijd.
Een behandelingsduur van 6-8 weken is nodig voor het effect kan worden beoordeeld.
In deze periode kan Plaquenil worden gecombineerd met een der niet hormonale anti-anflammatoire anti-rheumatica, zoals acetosal of incometacine.
Kombinaties met goud of fenylbutazon worden ontraden.
Als de reaktie van de patiënt goed is, kan de dosis na 3 maanden worden gereduceerd tot 200 mg per dag en later eventueel tot 200 mg om de andere dag.
Plaquenil tabletten zijn niet geschikt voor kinderen bij deze indicatie.

Lupus erythematosus:

Aanvangsdosis 400-600 mg per dag.
Deze dosering kan enige weken achtereen worden aangehouden en dan vermindert tot een onderhoudsdosis van 200-400 mg per dag.

Polymorfe lichtdermatosen:

Dezelfde dosering als bij L.E. Malaria-volwassenen.
Bij de behandeling van een acute aanval is het gebruikelijk 800 mg (4 dragees) ineens te geven gevolgd door 400 mg (2 dragees) na zes tot acht uur en daarna 400 mg op elk van de twee volgende dagen.
Een enkelvoudige dosis van 800 mg wordt gegeven om Plasmodium falsiparum infectie te bestrijden en een acute aanval van Plasmodium vivax te couperen.
Plasmodium falciparum- is in vele streken resistent.
Behandeling van Pl.malatiae, vivax en ovale moet steeds worden afgesloten met een behandeling met primaquine 15 mg dd gedurende 10 dagen, ten einde de extra-erytrocytaire fase van de plasmodium te elimineren.
Malaria profylaxe:

Volwassenen een dosis van 400 mg per week en kinderen 6,4 mg/kg lichaamsgewicht eenmaal per week.
Profylaxe dient één week voor aankomst in een gebied met malaria te beginnen en voortgezet te worden tot vier à acht weken na vertrek uit dat gebied.

Bijwerking(en):

Gastro-intestinale klachten die zich uiten kunnen in misselijkheid, diarree, anorexie, maagkramp of zelden braken.
Huidreakties, verbleken van het haar en alopecia kunnen voorkomen, maar gewoonlijk verdwijnen deze verschijnselen bij verlaging of tijdelijk staken van de therapie.
Nog zeldzamer komen voor, myopathie, duizeligheid, tinnitus en hoofdpijn.
Patiënten met psoriasis lijken meer gevoelig voor huidreakties te zijn dan andere patiënten.

Waarschuwing:

Vooral jonge kinderen zijn gevoelig voor 4-aminochinolines en betrekkelijk geringe dosis kunnen zeer ernstige intoxicaties met zich meebrengen.
Voor aanvang van de therapie dient iedere patiënt een oogheelkundig onderzoek te ondergaan, dat in geval van scotomata, nyctalopia of andere retina veranderingen iedere drie maanden herhaald moet worden.
Planquenil therapie moet dan gestopt worden.
In andere gevallen kan volstaan worden met half-jaarlijks oogheelkundige controle.
Bij langdurige therapie dient de dagelijkse dosering zo laag mogelijk te worden gehouden, waarbij een totale dosering van 400 mg/dag/jaar als bovengrens wordt aangehouden, hetgeen overeenkomt met 6 mg/kg.
Het is mogelijk dat het gebruik van 4-aminochinoline derivaten verergering van reeds bestaande porfyrie en psoriasis veroorzaakt.
Plaquenil dient met voorzichtigheid te worden gegeven aan patiënten met een bekende kinineovergevoeligheid.
Geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze exfoliatieve dermatitis kunnen veroorzaken, zoals fenylbutazon of goud kunnen tijdens behandeling met Plaquenil het best vermeden worden.
Plaquenil dient met voorzichtigheid gegeven te worden aan patiënten met een glucose-6-fosfaat dehydrogenase deficiëntie.
Hoewel het risiko van beenmergdepressie laag is, wordt periodieke bloedbepaling aangeraden en Plaquenil dient gestopt te worden indien zich afwijkingen ontwikkelen.
Visusstoornissen zoals halofenomenen, visusonscherpte en fotofobie zijn waargenomen.
Deze verschijnselen zijn na staken van de therapie reversibel.

Symptomen en behandeling bij overdosering.

De symptomen van massieve overdosering kunnen hoofdpijn, visusstoornissen, cardiovasculaire collaps en convulsies omvatten gevolgd door vroege ademhalings- en hartstilstand.
Daar deze effecten snel na het innemen van een massieve dosis optreden, moet de behandeling snel en gericht op de symptomen zijn.
De maag dient onmiddelijk te worden geleegd door ofwel braken of maagspoeling.
Indien er convulsies optreden, moeten zij worden gecoupeerd voor de maag geleegd wordt door:
1. een ultra-kort werkend barbituraat indien veroorzaakt door cerebrale stimulatieof
2. de toediening van zuurstof of door kunstmatige beademing indien veroorzaakt door anoxie of
3. vasopressor therapie indien veroorzaakt door shock of hypotensie.

Een patiënt die de akute fase overleeft en asymptomatisch is, dient gedurende minimaal zes uur nauwlettend te worden gekontroleerd.
Vloeistof moet toegediend worden en voldoende ammoniumchloride om de urine aan te zuren en gedurende een aantal dagen de urine-excretie te versnellen.
Als alternatief kan dimercaprol intra-musculair worden gegeven in een dosering van 2,4-3 mg/kg lichaamsgewicht, vier tot zes maal per dag gedurende drie dagen, daarna iedere twaalf uur gedurende tien dagen.
Ammoniumchloride is ook nuttig bij patiënten die toxische symptomen krijgen door overgevoeligheid voor het geneesmiddel.