Definitie COSTOCHONDRITIS:
costo = rib
Een veelvoorkomende pijnlijke chronische ontsteking van het kraakbeen (zonder zwelling) van één of meerdere ribben, meestal de tweede, derde of vierde rib, bij de aanhechting aan- of de verbinding met het borstbeen of die van het sleutelbeen.
Definitie van het syndroom van Tietze.
Is er behalve de klachten eveneens sprake van een zwelling onder het borstbeen, dan spreekt men van het Syndroom- of de Ziekte van Tietze.
De medische benamingen Costochondritus en Tietze worden onterecht vaak met elkaar verwisseld en door elkaar gebruikt.
Diagnose:
Het syndroom van Tietze is een onschuldige lichamelijke, maar wel vaak lastige en pijnlijke aandoening.
De medische term hiervoor is costochondridynie (costochondritis).
Er op drukken en bijvoorbeeld diep zuchten is pijnlijk.
De Tietze klachten ontstaan geleidelijk en soms is het na enkele dagen weer over.
Als er sprake is van spontane genezing kunnen de klachten vaak later weer terugkeren, soms zelfs op een andere plaats van het borstbeen.
De ziekte komt vaker voor dan veel artsen denken.
Signalen & Symptomen:
Een goede en tegelijkertijd simpele manier om te testen of de klachten met Tietze te maken kunnen hebben kan als volgt worden gedaan:
Druk met enige kracht op de pijnlijke plek bij het borstbeen.
Symptomen:
Mogelijke oorzaken:
De oorzaak van de ontsteking en de zwelling is vaak onbekend, mogelijke oorzaken zijn:
Behandeling, therapie en medicatie.
Er is geen afdoende en voor iedereen gelijke therapie bekend.
Fysiotherapie: Elektrische warmtebehandelingen en massage op de pijnlijke plekken door de fysiotherapeut kunnen verlichtend werken.
Neuraaltherapie: Neuraaltherapie is een geneeswijze die er vanuit gaat dat elke inwendige stoornis aan de oppervlakte van het lichaam tot uiting komt.
Kinesitherapie: Hierbij worden de costosternale gewrichten (kraakbeengewrichten tussen borstbeen en ribben) heel voorzichtig gemasseerd en gemobiliseerd, met als doel deze gewrichten los te houden en te "spoelen", met andere woorden te ontdoen van bepaalde schadelijke stoffen.
Shiatsutherapie: Bij deze therapie wordt met de vingers, de duim en de handpalm druk uitgeoefend op bepaalde plaatsen van het lichaam, waardoor de energiestromen in het lichaam weer in balans komen en het natuurlijk herstelvermogen van het lichaam wordt gestimuleerd.
Fytotherapie: Is de behandeling van klachten en ziekten gebaseerd op natuurlijke geneesmiddelen, waarbij alle werkzame bestanddelen worden behouden en zonder enige toevoeging worden verwerkt.
Voorbeelden van behandeling:
Algemene preventiemaatregelen:
chondr = kraakbeen
itis = ontsteking
Gezien bovenstaande, zijn het eigenlijk verschillende aandoeningen die een pijnlijke relatie met elkaar hebben.
Is er bij Tietze naast de ontsteking van het kraakbeen altijd sprake van een zwelling van het kraakbeen, bij Costochondritus is dit niet het geval.
De aandoening is in het begin van de vorige eeuw voor het eerst door de Duitse arts Tietze ontdekt, die er zijn naam aangaf.
Het betreft een ontsteking van het kraakbeen tussen het borstbeen en één of meerdere ribben.
Dit kraakbeen kan daarbij zodanig opzwellen, dat er op de pijnlijke plaats een rode warme zwelling zichtbaar wordt.
Ook het kraakbeen tussen het borstbeen en sleutelbeen kan ontstoken zijn.
Dan zijn ook bewegingen van arm en schouders pijnlijk.
De pijn zit vaak ook achter het borstbeen, deze verandert met de ademhaling en soms straalt de pijn uit naar de schouder.
De pijn kan wisselen.
Het kan echter ook jaren duren en er zijn ook gevallen bekend waarbij de pijn nooit verdwijnt.
Omdat de normale beweging in deze gewrichten soms gestoord wordt, kunnen bewegingen van de schouder kraken en pijnklachten veroorzaken.
Ook bij diepe adembewegingen zoals gapen of lachen, als de borstademhaling grote bewegingen maakt tussen de ribben en het borstbeen, kan dit optreden.
Het gaat daarbij telkens om een beperkt gedeelte van het borstbeen.
De oorzaak van de ontsteking is tot op heden onbekend.
Bacteriën zijn er in elk geval niet in het spel en het is niet besmettelijk.
Bij deze aandoening zijn er, voor zover bekend, geen afwijkingen in het bloed geconstateerd.
Omdat de klachten in de regel vanzelf weer verdwijnen achten medici behandeling niet als strikt noodzakelijk.
Vaak is een pijnstiller voldoende, soms worden injecties op de plaats van de ontsteking gegeven.
Artsen onderschatten vaak het probleem en de daarmee gepaard gaande pijn.
Er is, gezien de vele reacties, behoefte aan informatie en deze informatie is niet altijd te krijgen.
Oefeningen van schouders en rug tijdens het optreden van de klachten zijn vaak extra pijnlijk en kunnen op dat moment beter worden nagelaten.
Zijn de klachten verdwenen, dan zijn oefeningen aan te raden.
Belangrijker nog dan de oefeningen is echter goed rechtop zitten en zorgen voor een goede houding.
Indien de pijn op dat moment sterk verhevigt is er mogelijk sprake is van Tietze.
Indien de klachten met het hart te maken hebben zal de pijn op deze manier niet verhevigen, omdat het hart immers veilig beschermd en onbereikbaar achter de ribben in de borstkas ligt.
De ontstane pijn wordt meestal erger bij inspanningen en bewegingen die de borstkas uitzetten en de ribben verplaatsten, zoals diep ademen, liggen, buigen, veelvuldig "schrapen" van de keel, hoesten en niesen.
Pijn kan op meerdere plekken ontstaan en uitstralen naar de armen.
De aangedane omgeving is gevoelig en/of pijnlijk bij aanraken.
Er is niet altijd sprake van een zwelling of roodheid, maar soms alleen van pijn en lokale gevoeligheid.
In de meeste gevallen is een evenwicht tussen voldoende oefening om de gewrichten niet te laten verstijven en voldoende rust om het proces niet verder uit de hand te laten lopen, van belang.
Hoewel het geen neurologisch probleem is, kan toch in sommige gevallen chirurgisch ingrijpen noodzakelijk zijn.
Gymnastiek- en ademhalingsoefeningen kunnen door de fysiotherapeut worden voorgeschreven en beoefend met veelal goed resultaat op de kortere termijn.
Dit kan zijn in de vorm van huid- of spierpijn, waarvan gedacht wordt dat deze een negatieve invloed heeft op de oorspronkelijke kwaal.
Hierdoor ontstaat een vicieuze cirkel van steeds toenemende klachten.
De neuraaltherapeut tracht door inspuiting van procaïne (een middel dat wordt gebruikt voor lokale verdoving), deze cirkel te doorbreken en zo genezing te bewerkstelligen.
Het accent ligt op bewegingstherapie en massage.
Ook wordt vaak het sympatisch zenuwstelsel behandeld via de rug, waarbij soms ademhalingsoefeningen worden opgegeven; soms wordt er ook "ultrason" gegeven.
Het wordt ook wel drukpuntmassage genoemd.
Het is een eeuwenoude techniek met vaak verrassende resultaten.
Dit in tegenstelling tot homeoopathie waarbij gewerkt wordt met tincturen, die sterk verdund worden met alcohol.
De producten kunnen zowel voor acute klachten als bij chronische aandoeningen worden gebruikt en in het algemeen zonder bezwaar gelijktijdig met andere middelen worden gebruikt.
Treed binnen 10-14 dagen geen verbetering op dan is het raadzaam uw huisarts te raadplegen.
Injecties in het ontstoken gebied met steroïde, cortisone of procaïne kunnen voor sommige patiënten verlichtend werken.
Sommige patiënten hebben baat bij ontstekingsremmers als ibuprofen, naproxen en diclofenac 50 mg.
Sterkere pijnbestrijders en niet steroïde ontstekingremmers worden soms voorgeschreven door de huisarts.
De pijnklachten kunnen ook worden bestreden door medicijnen voor artritis of een xylocaine injectie in het pijnlijke aangedane kraakbeen.
Met hoogfrequentie- stroom (RF) wordt de betreffende zenuw uitgeschakeld.
Overig: acupunctuur, manuele therapie, chiropraktie, osteopathie.
Ook wordt gebruik gemaakt van pijnbestrijding via TENS (Transcutaneous Electric Nerve Stimulation).
D.m.w. vier elektroden op de huid worden kleine stroomstootjes opgewekt, waarmee de pijn kan worden onderdrukt.
In sommige gevallen kan zo'n apparaatje worden geïmplanteerd.
