Er bestaan verschillende behandelingen voor patiënten met Borderline.
Medicatie.
Vaak gebruikte medicijnen bij Borderline zijn:
Enige voorzichtigheid is geboden bij deze middelen, niet elk lichaam reageert hetzelfde en verslavingsgevaar is aanwezig.
Ambulante Hulpverlening.
Door regelmatig een gesprek te hebben met een psycholoog of psychiater kan wat structuur, rust en veiligheid geboden worden aan de Borderliner.
Dagklinische of klinische opname.
Als ambulante hulpverlening niet genoeg blijkt en de patiënt meer behoefte heeft aan begeleiding kan er gekozen worden voor deeltijdbehandeling.
De thuissituatie en de ernst van de klachten bepalen of de patiënt thuis slaapt of op de kliniek.
Bij deeltijd volg je een programma in groepsverband, in groepen van meestal rond de acht personen.
Verder kun je individuele gesprekken krijgen met een psychiater die je medicijnen regelt en een regisseuse die steeds met je evalueert en samen met jou nieuwe doelen opstelt voor de komende periode.
Deeltijd is meestal 3 tot 5 dagen per week en is over het algemeen vrij langdurig.
Cursussen
Naast de intensieve therapieën kun je ook individuele cursussen volgen.
Linehan-training
Linehan is een trainingsmethode waarmee je als patiënt leert je eigen leven te 'managen'.
De patiënt houdt dagelijks zogeheten dagboekkaarten bij.
Daarnaast is er een groepstherapie.
De Linehan-methode werd ontwikkeld door de Amerikaanse Marsha Linehan en tot voor kort alleen gegeven in de Jellinek kliniek in Amsterdam.
VERS-training
Hoe ziet die VERS-training er uit?
De training duurt al met al zo'n 22 weken en in die 22 weken proberen de begeleiders/trainers de cursisten (want zo worden wij Borderliners daar genoemd!) ons een aantal 'handvaten' aan te reiken die wij, als Borderliner in het dagelijkse leven dan kunnen toepassen wanneer het ons dan teveel wordt.
Direct in het begin wordt er al korte metten gemaakt met het woord ' Borderline', omdat het volgens de begeleiders niet helemaal juist is.
Maar het woord Borderliner is dus een beetje fout, in de psychiatrie heeft men de Borderliner een andere naam gegeven en iemand die dus Borderliner heeft wordt nu genoemd
-een persoon die een Emotionele Regulatie Stoornis- heeft.
Tijdens de training krijgen wij verschillende methodes en handvaten aangereikt om onze emoties in goede banen te kunnen leiden in plaats van eindeloos (zo voelt dat voor ons) te blijven lijden.
De training is elke week een ochtend of een middag en wordt gegeven door Adhesie en RIAGG.
De relatie patiënt - hulpverlener zal niet altijd van een leien dakje lopen, doordat Borderliners juist moeite hebben met menselijke relaties.
Hieronder zal ik de mogelijke behandelvormen opsommen.
In bijna alle gevallen is doorverwijzing van een arts nodig om te mogen deelnemen aan een van de behandelvormen.
Ga dus niet op eigen houtje experimenteren, maar overleg altijd met een arts.
Goede medicatie in de juiste dosering kan echter veel verlichting geven bij de verschillende symptomen van Borderline.
Voorwaarde is wel dat het contact tussen de patiënt en de arts goed is.
Praten en leren uiten helpt tegen het eenzame en uitzichtloze gevoel en kan meewerken aan het beter om leren gaan met gevoel en emotie.
Er zijn verschillende groepen en de leiding bepaalt in welke groep je het beste past.
Zo zijn er individueel gerichte groepen met veel individuele gesprekken, maar ook observatiegroepen en groepen die in een leefgemeenschap leven en zelf bv boodschappen regelen.
In deeltijd volg je verschillende programmaonderdelen, dagelijks wordt begonnen met een dagopening, waarin je kunt vertellen hoe het gaat met je, verder zijn er groepsgesprekken, creatieve therapie en psychomotore therapie (gym).
Al deze therapieën zijn erop gericht je gevoelens op een andere manier te uiten en altijd is er een opgeleide verpleegkundige aanwezig.
Je kunt het volgen bij diverse instanties en het RIAGG verwijst je meestal door.
Voor Borderliners zijn dit de Linehan-training en de VERS-training.
De methode blijkt goed te werken.
Ook de vele Borderliners die aan drugs of alcohol verslaafd zijn, zijn zeer te spreken over de methode.
Hoeveel medicijnen zijn er gebruikt, welke angsten waren er, welke vaardigheden zijn er geleerd.
Alles wordt besproken met de therapeut, die 24 uur per dag beschikbaar is.
Je krijgt het gevoel dat je eindelijk zelf wat aan je problemen kan doen.
Er wordt veel meer op je gezonde kanten gelet en er wordt niet zozeer vanuit gegaan dat je ziek bent.
Na een succesvolle proefperiode is de methode nu ook op diverse andere plekken in Nederland te volgen.
Eigenlijk is het heel eenvoudig opgesteld...
Wij, de Borderliners, zijn absoluut geen grensgevallen en wij zijn op onze eigen manier redelijk normaal.
Ik zie je denken....echt normaal zijn wij niet, ik weet het.
Maar toch is het wel leuk om te horen van -normale- mensen dat je normaal bent.
Het enige dat ons zo anders maakt is dat de emoties die wij hebben gewoonweg veel intenser zijn dan die van een normaal mens.
Als je het vergelijkt op een schaal van 1 tot 10 heeft een normaal mens emoties van, laten wij zeggen, 3.
Een Borderliner heeft emoties die op 15 liggen (ongeveer)...en dat is wel een duidelijk verschil toch?
Dat is wel even een mond vol en in de training korten wij het dus af tot ERS.
Ik ben dus een persoon met ERS...
Standaard is dat er elke week een VERS-score ingevuld moet worden zodat jezelf goed in de gaten kunt houden hoe het met jouw emoties zat van de week.
Je werkt uit een trainingsmap, en je bent er elke dag wel even mee bezig.
Er is een intake gesprek nodig om te kijken of je er voor in aanmerking komt.
Bij sommige RIAGGS is het 2 dagdelen.
De hulpverlener zal eerst de nodige tijd moeten uittrekken om het vertrouwen van de borderliner te winnen alvorens de daadwerkelijke hulpverlening te kunnen starten.
Maar ook dat is nog geen garantie voor een vlekkeloze samenwerking, het zal nog vaak moeilijk zijn en in vele gevallen een uiterst grillig verloop kennen.
Echter als er vertrouwen en een vriendschapsband aanwezig zijn zijn er zeker mogelijkheden op verbetering.
